ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ by admin Posted in ΘΕΜΑΤΑ | ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΟ  

Στην υλοποίηση δράσεων τουριστικής προβολής προβαίνουν οι Δήμοι Κασσάνδρας και Αριστοτέλη Χαλκιδικής. Ειδικότερα, ο Δήμος Κασσάνδρας ενέκρινε με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης την προώθηση εντύπου γαστρονομίας, οίνου και τοπικών προϊόντων του δήμου, με σκοπό να προβληθεί η Κασσάνδρα μέσα από τα τοπικά της προϊόντα, δίνοντας στους επισκέπτες της μερικά από τα δομικά στοιχεία της τουριστικής της ταυτότητας και τη δυνατότητα εξωστρέφειας στους τοπικούς παραγωγούς της ώστε να αναδείξουν το τουριστικό προϊόν της Κασσάνδρας. Το κόστος της ανωτέρω δράσης υπολογίστηκε στις 4.999,68 ευρώ με ΦΠΑ.

Παράλληλα, το Αριστοτέλειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αριστοτέλη, προέβη στην απευθείας ανάθεση της υπηρεσίας παροχής οργάνωσης – προβολής-διαφήμισης και ανάδειξης των πολιτιστικών δρώμενων του Αριστοτέλειου Πνευματικού Κέντρου, δαπάνης 4.910,40 ευρώ με ΦΠΑ.Η ανωτέρω εργασία μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τα εξής:

-Προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς, την ανάδειξη της ιστορίας του τόπου και της τοπικής λαογραφίας μέσω πολιτιστικών και τοπικών εκδηλώσεων ανάδειξης και διατήρησης της τοπικής κληρονομιάς, σε συνεργασία με τους κατάλληλους τοπικούς φορείς.

– Έρευνα αγοράς και διευκόλυνση στη διεκπεραίωση των πολιτιστικών δρωμένων της περιοχής.

-Δημιουργία, οργάνωση και λειτουργία τμήματος προώθησης του τοπικού -πολιτιστικού τουρισμού.

-Δημιουργία φωτογραφικού υλικού για τις παραπάνω δράσεις κι αρχείο δεδομένων

-Σχεδιασμός μελέτη και κατάθεση προτάσεων και προγραμμάτων για ένταξη σε συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα.

[ΠΗΓΗ: http://www.tornosnews.gr, της Σοφίας Κοντογιάννη, 26/8/2018]

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΞΑΓΕΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ by admin Posted in ΘΕΜΑΤΑ | ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΟ  

Την ώρα που η λίρα καταρρέει και η οικονομική ύφεση στη γείτονα εντείνεται τα πρώτα απόνερα φτάνουν στα ελληνικά παράλια με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για μείωση του αριθμού των τουριστών κατά 50%

Η κατάρρευση της οικονομίας της Τουρκίας και η μεγάλη υποτίμηση της λίρας έχουν προκαλέσει σεισμό στη χώρα και ισχυρούς μετασεισμούς έξω από τα σύνορά της. Πολλές περιοχές της Ελλάδας αισθάνονται έντονα τις συνέπειες της τουρκικής κρίσης αφού οι τουρίστες από τη γειτονική χώρα είδαν την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται δραματικά και δεν επισκέφθηκαν τους αγαπημένους τους ελληνικούς προορισμούς.

Οι αρχικές αισιόδοξες εκτιμήσεις ότι και φέτος οι τουρίστες από την Τουρκία θα έρχονταν κατά χιλιάδες στην Ελλάδα έδωσαν τη θέση τους στην κατήφεια και την αναζήτηση μελλοντικών λύσεων. Άλλωστε τα στοιχεία είναι αμείλικτα. Πέρυσι περίπου 8οο.οοο Τούρκοι ήρθαν για διακοπές στη χώρα μας. Φέτος υπολογίζεται ότι ο αριθμός τους θα μειωθεί κατά 50%.

Είναι πολύ άσχημα νέα για τον τουρισμό περιοχών όπως η Καβάλα, η Αλεξανδρούπολη, η Θεσσαλονίκη, η Χαλκιδική, η Λέσβος, η Χίος, η Σάμος, η Κως και η Ρόδος, οι οποίες περίμεναν όχι μόνο ότι οι γείτονες θα έρχονταν αλλά και ότι θα ξόδευαν πολλά χρήματα όπως έκαναν τα προηγούμενα χρόνια.

«Είναι κάτι που έχουμε αρχίσει να παρατηρούμε από την αρχή της χρονιάς λόγω της ισοτιμίας της λίρας η οποία ήταν στο 1/3,5 και τώρα έχει κατρακυλήσει κάπου στο 1/7. Είναι πολύ δύσκολο για τους Τούρκους να κάνουν διακοπές στο εξωτερικό» λέει στο Έθνος της Κυριακής ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων Γρηγόρης Τάσιος προσθέτοντας, ωστόσο, ότι δεν αποκλείει να έχει παίξει και έναν μικρό ρόλο η ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών.

Ο κ Τάσιος σημειώνει ότι το πλήγμα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο αν μπει στην εξίσωση το γεγονός ότι οι Τούρκοι τουρίστες είναι από αυτούς που δαπανούν χρήματα στις διακοπές τους και δεν θυμίζουν

καθόλου τους επισκέπτες που έρχονται στη χώρα μας με all inclusive πακέτα. «Ισχύει ακόμα η βίζα των 72 ωρών για την οποία χρειάζεται η προσκόμιση της φορολογικής δήλωσης. Αυτό σημαίνει ότι έρχονται

στην Ελλάδα άνθρωποι με υψηλά εισοδήματα Οι Τούρκοι θυμίζουν τον παλιό καλό Έλληνα που δεν είχε πρόβλημα να ξοδέψει όταν πήγαινε διακοπές».

Με αυτήν την άποψη συμφωνεί και ο πρόεδρος των ξενοδόχων της Θράκης Κωνσταντίνος Χατζηκωνσταντίνου. Όπως εξηγεί πόλεις όπως η Αλεξανδρούπολη είχαν προνομιακή επισκεψιμότητα αφού η απόσταση από την Κωνσταντινούπολη είναι περίπου 300 χιλιόμετρα. «Έρχονταν πολλοί καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και η Αλεξανδρούπολη είχε τον τουρισμό του city break» τονίζει. Για τον κ Χατζηκωνσταντίνου ο συναγερμός άρχισε να χτυπάει όταν η ισοτιμία της τουρκικής λίρας έφτασε στο 1/4,5. Τώρα θεωρεί ότι είναι αργά. Η φετινή χρονιά έχει χαθεί και αυτό αποτυπώνεται στις κρατήσεις οποίες από τα μέσα Ιουλίου έπεσαν ξαφνικά κατά 30%. «Οσοι δεν πλήρωσαν προκαταβολή απλώς ακύρωσαν την κράτησή τους και όσοι είχαν πληρώσει ήρθαν, αλλά μείωσαν δραματικά και τη διαμονή και την κατανάλωση. Το τελευταίο διάστημα εξακολουθούν να έρχονται μόνον οι Τούρκοι που η οικονομική τους δραστηριότητα δεν επηρεάζεται από τη λίρα δηλαδή όσοι απασχολούνται στον τομέα των εξαγωγών. Τα στελέχη των εταιρειών που είχαν πολύ καλούς μισθούς και την άνεση να έρθουν για ένα τριήμερο δυσκολεύονται επειδή πληρώνονται με λίρες».

Ούτε από τα νησιά του Βόρειου Αιγαίου έρχονται αισιόδοξα μηνύματα. Οι ξενοδόχοι μιλούν για αριθμούς που συγκρίνονται μόνο με αυτούς των αρχών της δεκαετίας όταν ξεκίνησε να εμφανίζεται για πρώτη φορά ένα ικανό τουριστικό κύμα από την Τουρκία, Ο Περικλής Αντωνίου, ο οποίος είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας και πρώην πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Λέσβου, συγκρίνει το παρόν με το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν: «Ξεκινήσαμε το 2011 με 15.000 επισκέπτες από την Τουρκία και συνεχώς ανεβαίναμε. Το 2013 πλησιάσαμε τους 40.000 το 2015 ξεπεράσαμε τους 50.000 και τα δύο προηγούμενα χρόνια βρισκόμασταν σταθερά μεταξύ 45.000 – 50.000. Φέτος τα πράγματα έχουν αλλάξει. Μέχρι και το τέλος Ιουλίου είχαν έρθει μόλις 18.000 και ο Αύγουστος στα καλύτερά του δεν ξεπερνά τους 15.000. Η πτώση είναι τεράστια», λέει.

Αν υπάρχει πάντως ένα νησί και μια συγκεκριμένη περιοχή του στην οποία η απουσία των Τούρκων επισκεπτών γίνεται αμέσως αντιληπτή αυτό είναι το Ποσειδώνιο της Σάμου. Ο μικρός οικισμός, ο οποίος είναι σταθερό σημείο αναφοράς για τους Τούρκους που κάνουν διακοπές με σκάφος στο Αιγαίο, φέτος μοιάζει να έχει ερημώσει. Οι άνθρωποι που ζουν και εργάζονται εκεί λένε ότι ο αριθμός των γειτόνων μας που επισκέφθηκε φέτος το Ποσειδώνιο είναι μικρότερος κατά 60% σε σχέση με πέρυσι. Όμως η οικονομική κρίση στην Τουρκία είναι μόνο η μία αιτία. «Όσοι έχουν έρθει μας λένε ότι πλέον δυσκολεύονται τρομερά λόγω των ελέγχων που γίνονται απέναντι. Οι περισσότεροι από τους επισκέπτες μας ζουν στη Σμύρνη, την Έφεσο (Κουσάντασι) και την Αλικαρνασσό (Μπόντρουμ), δηλαδή σε περιοχές που δεν στηρίζουν τον Ερντογάν. Και αυτοί οι έλεγχοι που τελικά αποθαρρύνουν πολλούς, είναι κάτι σαν αντίποινα» σημειώνει ο Μανώλης Κερκέζος, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης ταβέρνας και ενοικιαζόμενων δωματίων, ενώ ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Γιώργος Ξαγοράρης συμπληρώνει ότι πλέον η πλατεία του χωριού είναι σχεδόν έρημη όταν όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν γεμάτη με επισκέπτες.

Η οικονομική κρίση στην Τουρκία και απώλεια των επισκεπτών για την Ελλάδα δεν είναι το μόνο κακό νέο που θα κληθεί να διαχειριστεί ο τουριστικός κλάδος στη χώρα μας. Οι συνέπειες ενδεχομένως θα φανούν περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Όπως εξηγεί ο κ Τάσιος η υποτίμηση της τουρκικής λίρας θα κάνει τη χώρα πολύ πιο ανταγωνιστική απ’ ό,τι είναι τώρα. «Οι περισσότεροι Τούρκοι στράφηκαν στον εσωτερικό τουρισμό και τον τόνωσαν αρκετά. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι το 2016 και το 2017 ο τουρισμός δεν δούλεψε καθόλου στην Τουρκία και η Ελλάδα επωφελήθηκε αρκετά από αυτό» σημειώνει και προσθέτει: «Φέτος δεν περιμένουμε άλλες αλλαγές και δεν θα υπάρχουν συνέπειες αλλά του χρόνου τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά όταν όλοι οι μεγάλοι tour operators θα αρχίσουν να διαπιστώνουν ότι θα μπορούν να προσφέρουν πολύ φθηνότερα πακέτα για την Τουρκία».

 

[ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, του Στέλιου Βογιατζάκη, 26/8/2018]

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ ΙΠΠΟΚΑΜΠΩΝ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ by admin Posted in ΘΕΜΑΤΑ | ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΟ  

Ο δύτης Βασίλης Μεντόγιαννης και οι συνεργάτες του που μελετούν το μοναδικό φαινόμενο για τις ελληνικές θάλασσες επισημαίνουν ότι «όσο λιγότερα ξέρει ο κόσμος για το μέρος τόσο το καλύτερο για το είδος»

Βούτηξε για ένα ερευνητικό πρόγραμμα της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων στο Στρατώνι Χαλκιδικής και βρέθηκε να κολυμπά με ένα κοπάδι ιππόκαμπους. Έκτοτε ερωτεύτηκε το «αλογάκι της θάλασσας», το έχει μελετήσει όσο λίγοι και βοήθησε ώστε να γίνει γνωστή στην ερευνητική κοινότητα η μοναδική αποικία ιππόκαμπων στην Ελλάδα αυτή του Στρατωνίου που είναι παράλληλα και η μία από τις δυο που υπάρχουν στην Ευρώπη – η άλλη είναι σε μια λιμνοθάλασσα στην Πορτογαλία.

Δέκα χρόνια μετά την πρώτη του επαφή με τους ιππόκαμπους της Χαλκιδικής ο επαγγελματίας δύτης Βασίλης Μεντόγιαννης εξακολουθεί να μιλά με το ίδιο πάθος για το εξαιρετικά σπάνιο αυτό είδος μία από τις ιδιαιτερότητες του οποίου είναι ότι το αρσενικό… γεννά τα μωρά της οικογένειας.

«Ήταν Νοέμβριος του όταν καταδυθήκαμε στο πλαίσιο μιας διαφορετικής υποβρύχιας εργασίας και έκπληκτοι συναντήσαμε έναν μεγάλο πληθυσμό ιππόκαμπων. Έκτοτε έχουμε συναντηθεί μαζί τους άπειρες φορές και θεωρούμε ότι το φαινόμενο της μόνιμης παρουσίας τους εκεί είναι ένα μοναδικό γεγονός στην ελληνική επικράτεια και είναι αρκετά πιθανό να εκτείνεται και πέρα από το συγκεκριμένο σημείο», λέει ο κ Μεντόγιαννης και προσθέτει: «Η ύπαρξη της αποικίας αυτής μας έχει προβληματίσει πολύ. Πιστεύω ότι οφείλεται στην υπερτροφία της περιοχής καθώς οι ιππόκαμποι μπορούν να βρουν άφθονη τροφή μικρά καρκινοειδή όπως καβουράκια, γαριδούλες, κ.ά. Στον κόλπο του Στρατωνίου καταλήγουν οι αποθέσεις από ποτάμια και χείμαρρους έτσι ο ιππόκαμπος μπορεί να τρέφεται χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια».

Είδος σπάνιο για τις ελληνικές θάλασσες και ιδιαίτερα ευάλωτο, ο ιππόκαμπος βρίσκεται ως μεμονωμένα άτομα στην Κρήτη, στην Εύβοια, στον Πατραϊκό Κόλπο. Ο εντοπισμός της αποικίας στη Χαλκιδική αποτέλεσε την ευκαιρία για μια μεγάλη έρευνα από το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας Βιοτεχνολογίας και Υδατοκαλλιεργειών του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών για τους ιππόκαμπους στην Ελλάδα, όπου ζουν μόνο δύο είδη. Οι επιστήμονες ωστόσο κρατούν μυστικό το πού ακριβώς βρίσκεται n συγκεκριμένη αποικία και συνιστούν στους επισκέπτες της περιοχής να μην την αναζητούν δεδομένου ότι βρίσκεται σε μικρό βάθος και να μη διαταράσσουν την ηρεμία του είδους. «Όσο λιγότερα ξέρει ο κόσμος για το πού θα βρει ιππόκαμπους τόσο το καλύτερο για το είδος. Δεν πρέπει να ενοχλείται η αποικία. Όσοι βρίσκουν ιππόκαμπους στη θάλασσα τους βγάζουν έξω τους ξηραίνουν και τους έχουν διακοσμητικό είδος Αυτό είναι τραγικό και πρέπει πάση θυσία να το αποτρέψουμε» λέει ο ερευνητής του Ινστιτούτου Αλιευτικής Έρευνας του ΕΛΓΟ, Μάνος Κουτράκης.

Τεχνητός παράδεισος

Σε μια προσπάθεια να προστατέψουν αλλά και να αυξήσουν τον αριθμό τους το ΕΛΚΕΘΕ και το ΙNAΛE έχουν δημιουργήσει έναν τεχνητό… παράδεισο για τους ιππόκαμπους εκεί. Έχουν βάλει ένα πλαστικό πλέγμα, πλαστικά φυτά σαν αυτά του ενυδρείου, και έτσι το είδος έχει την αίσθηση ενός υποβρύχιου κήπου.

Επίσης ένα από τα ζητήματα που ερευνά το ΕΛΚΕΘΕ είναι αν ο συγκεκριμένος πληθυσμός ανήκει σε κάποιο από τα δύο γνωστά είδη που απαντώνται στην Ελλάδα – Hippocampus hippocampus και Hippocampus guttulatus – ή αν ο ιππόκαμπος του Στρατωνίου είναι ένα νέο είδος που αναπτύχθηκε στη θάλασσα των μεταλλείων.

Ντοκιμαντέρ για τον μικροσκοπικό δράκο της θάλασσας

Πέρα από την έρευνα που γίνεται για το είδος προχωρούν τα γυρίσματα για μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ταινία με τίτλο «Ιππόκαμπος ο μυθικός μικροσκοπικός δράκος της θάλασσας». Πρόκειται για ένα επιστημονικό ντοκιμαντέρ και αφορά αποκλειστικά είδη των ιππόκαμπων που απαντώνται στις ελληνικές θάλασσες, την παρατήρησή τους, την προσπάθεια εξήγησης του φαινομένου κατοίκησης στη συγκεκριμένη περιοχή, τον αρχαιολογικό προσδιορισμό τους όπου οι μύθοι και οι αναφορές είναι εντυπωσιακές, καθώς επίσης και ολοκληρωμένες αναλύσεις από θαλάσσιους βιολόγους, περιβαλλοντολόγους, ιζηματολόγους κ.ά. Η ταινία έχει υποβρύχια γυρίσματα στη θαλάσσια περιοχή του Στρατωνίου, εξωτερικές λήψεις στη βορειοανατολική Χαλκιδική, υποβρύχια πλάνα από άλλες περιοχές όπου έχουν εντοπιστεί ιππόκαμποι, αλλά και από το εντυπωσιακό ενυδρείο «Θαλασσόκοσμος» στο Ηράκλειο Κρήτης. Την επιστημονική επιμέλεια καθώς και όλη τη σχετική έρευνα για τους ιππόκαμπους έχει το ΕΛΚΕΘΕ, ενώ συμμετέχουν το ΙΝΑΛΕ και επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Universidade do Algarve Campus de Gampelaw, ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που έχει διεθνή αναγνώριση και ειδίκευση στη μελέτη των ιππόκαμπων παγκοσμίως.

[ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ, της Μαρίας Ριτζαλέου, φωτ. Βασίλης Μεντόγιαννης, 18/8/2018]

ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΕΖΟΝ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ by admin Posted in ΘΕΜΑΤΑ | ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΟ  

 

Η κακοκαιρία στην Ελλάδα, η καλοκαιρία στην Ευρώπη και το Airbnb έκοψαν την κίνηση από τα ξενοδοχεία

«Μπουρινιασμένη», μεταφορικά και κυριολεκτικά, αποδεικνύεται η φετινή σεζόν για τα ξενοδοχεία της Χαλκιδικής, αφού οι κακές καιρικές συνθήκες, που δεν παρέπεμπαν σε καμία περίπτωση σε ελληνικό καλοκαίρι, η αναπάντεχη καλοκαιρία στην Ευρώπη, αλλά και η στροφή των τουριστών στις βραχυχρόνιες μισθώσεις (Airbnb) προκάλεσαν «πονοκέφαλο» στους ξενοδόχους της περιοχής. Ο Ιούνιος χάθηκε εξαιτίας των συνεχών βροχοπτώσεων, ενώ η κακοκαιρία επεκτάθηκε και στον Ιούλιο, αποτελώντας τροχοπέδη για τους τουρίστες.

Έτσι, ενώ πέρυσι τον Ιούλιο οι πληρότητες των ξενοδοχείων είχαν φτάσει το 90%, φέτος δεν ξεπέρασαν το 80%. Και ο Αύγουστος όμως, ο κατεξοχήν μήνας των διακοπών, δεν ήταν απρόσβλητος. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδοχείων Χαλκιδικής Γρηγόρη Τάσιο, οι αυγουστιάτικες πληρότητες είναι της τάξης του 85%, ενώ πέρυσι ξεπερνούσαν το 90%.

Φτωχότερες όμως προβλέπονται οι επιδόσεις και του Σεπτεμβρίου, αφού, ενώ πέρυσι την ίδια περίοδο οι πληρότητες ήταν 85%, χαρίζοντας χαμόγελα στους ξενοδόχους της Χαλκιδικής, που επενδύουν στα «άκρα» της σεζόν, φέτος έπεσαν στο 75%. «Σε γενικές γραμμές η κίνηση στα ξενοδοχεία του νομού είναι κάτω 5% με 7%» σημειώνει στη «δημοκρατία» ο κ. Τάσιος. Πάντως στη γενικότερη κατήφεια υπάρχουν και οι αναλαμπές, όπως η γερμανική και η βρετανική αγορά, που έδειξαν όχι μόνο αντοχές, αλλά και ανοδικές τάσεις. Έτσι, εκτιμάται όη η τουριστική κίνηση από ης δύο αγορές αυξήθηκε κατά 5% με 7% έναντι της περσινής σεζόν

Την ίδια ώρα η ρωσική αγορά υποχώρησε κατά 10%, ενώ πτωτική ήταν η τάση και από τις βαλκανικές αγορές, που κατέγραψαν μείωση 10% στα ξενοδοχεία της Χαλκιδικής, κυρίως εξαιτίας της στροφής των Βαλκάνιων τουριστών προς ης βραχυχρόνιες μισθώσεις. «Πέρα από την κακοκαιρία στη χώρα μας, ήταν και η καλοκαιρία στην Ευρώπη που δεν βοήθησε να γίνουν κρατήσεις της τελευταίας στιγμής. Έτσι, οι τουρίστες έμειναν στις χώρες τους» λέει στη «δημοκρατία» ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδοχείων Χαλκιδικής. Σύμφωνα με τις κρατήσεις, η κίνηση στα ξενοδοχεία της Χαλκιδικής θα διαρκέσει φέτος έως ης 15 Οκτωβρίου, όπως και πέρυσι.

[ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, της Μαρίας Μαθιοπούλου, 18/8/2018]

ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ ΣΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟ ΑΡΚΟΥΔΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ by admin Posted in ΘΕΜΑΤΑ | ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΟ  

Για κολυμβητές και λάτρεις της θάλασσας και των θαλάσσιων τοπίων

“Η κολυμβητική παρέα του “swim or die”, σε συνεργασία με τον Διόνυσο διοργανώνουν τον 3ο κολυμβητικό αγώνα περιπέτειας για κολυμβητές και λάτρεις της θάλασσας και των θαλάσσιων τοπίων, στο ακρωτήριο Αρκούδα, κοντά στο Δεβελίκι Χαλκιδικής.

Περιοχή διεξαγωγής του αγώνα ορίζεται η βραχώδης θαλάσσια έκταση δυτικά και βόρεια του ακρωτηρίου “Αρκούδα”, στο Γομάτι του Δήμου Αριστοτέλη Χαλκιδικής, όπως αυτή προσεγγίζεται από την ακτή “Χιλιαδού”. Ο αγώνας θα διεξαχθεί το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018.

Στόχος του αγώνα είναι η επαφή με τη φύση, η ανάδειξη του ιδιαίτερου κάλλους των παράκτιων περιοχών της περιοχής, η ανάπτυξη ομαδικού πνεύματος συνεργασίας, αλλά πρωτίστως η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και η ανάδειξη ενός φυσικού τοπίου που πλέον κινδυνεύει.

Οι συμμετέχοντες καλούνται να συστήσουν μικρές ομάδες των τριών ή τεσσάρων ατόμων, και οι δεξιότητες που απαιτούνται είναι η παρατηρητικότητα, η αίσθηση προσανατολισμού, η ταχύτητα, η στρατηγική, η συνεργασία και η ικανότητα ελεύθερης κατάδυσης σε βάθος έως τρία μέτρα. Οι δεξιότητες αυτές δεν είναι απαραίτητες για όλα τα μέλη της κάθε ομάδας.

Η συμμετοχή στον αγώνα είναι δωρεάν. Σημείο συνάντησης ορίζεται η δυτική άκρη της ακτής “Χιλιαδού” στο Γομάτι Χαλκιδικής. (συντεταγμένες google maps: 40.339824, 23.785589)   Πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα οι παρευρισκόμενοι παρακαλούνται να βοηθήσουν στον καθαρισμό της ακτής. Για το σκοπό αυτό, θα δοθούν από τους διοργανωτές γάντια μιας χρήσης και σακούλες σκουπιδιών.”

[ΠΗΓΗ: http://www.nostimonimar.gr/, 16/8/2018]

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΣΤΗΝ ΙΕΡΙΣΣΟ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΞΥΛΙΝΑ ΚΑΪΚΙΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ by admin Posted in ΘΕΜΑΤΑ | ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΟ  

Ταξιδεύουμε στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής όπου έμπειροι καραβομαραγκοί διασώζουν στα καρνάγια μια παράδοση αιώνων χάρη στη ζήτηση για τουριστικά ξύλινα σκάφη

Στο καρνάγιο του στην παραλία της Ιερισσού ο Παναγιώτης Βασιλείου κάνει τρεις φορές τον σταυρό του και δίχως να αφήσει το τσιγάρο από το χέρι ξεκινάει με το ειδικό μηχάνημα να κόβει έναν μεγάλο κορμό πεύκου σε φέτες. Σε κάθε κίνηση του η ατμόσφαιρα μοσχοβολάει πεύκο.

Από τις φέτες αυτές σε περίπου οκτώ μήνες θα έχει σκαρώσει ένα όμορφο ξύλινο καΐκι το οποίο θα πλέει με ασφάλεια στη θάλασσα.

Στα 61 του χρόνια ο κύριος Παναγιώτης αποτελεί έναν από τους ελάχιστους πλέον καραβομαραγκούς σε όλη την Ελλάδα που υπηρετεί την τέχνη της κατασκευής ξύλινων καϊκιών, η οποία έχει τόσο στενά συνδεθεί με τη ναυτική παράδοση και τη ζωή στη χώρα.

Η πατρίδα του η Ιερισσός είναι ονομαστή για τους τεχνίτες της οι οποίοι μέχρι και σήμερα λαμβάνουν παραγγελίες από κάθε άκρη της Ελλάδας αλλά και από εξωτερικό. Αλλά αυτή δεν είναι καλή εποχή για τα ελληνικά καρνάγια καθώς τα τελευταία χρόνια έχουν καταστραφεί πολλά αλιευτικά καΐκια έναντι αποζημιώσεων στο πλαίσιο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μείωση της υπεραλίευσης.

Ο ίδιος ξεκίνησε να μαθαίνει την τέχνη όταν ήταν μόλις οκτώ ετών. Όπως συνέβαινε στις περισσότερες περιπτώσεις διδάχθηκε από τον πατέρα του ο οποίος μαθήτευσε στη Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης και έστησε το καρνάγιο του το 1974 στην Ιερισσό. «Τότε είχαμε μόνο μια παραγκούλα. Ίσα ίσα μπαίναμε από κάτω και από πάνω μας τρέχαν τα ποντίκια σαν τις γάτες», θυμάται. «Όλα τα κάναμε με τα χέρια, δεν υπήρχαν μηχανές. Δεν είχαμε ηλεκτρικό ρεύμα. Ήταν πολύ δύσκολα».

Στο καρνάγιο του δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ με ένα διάλειμμα το μεσημέρι για φαγητό που συχνά περιλαμβάνει φρέσκο ψαράκι και τσιπουράκι μαζί με φίλους στο μεγάλο τραπέζι πίσω από το εργαστήρι.

Από τα χέρια του έχουν περάσει έως τώρα περισσότερα από 200 σκαριά διαφορετικού μεγέθους και τύπου: καραβόσκαρα, διχτυάρικα, παπαδιές, αλλά και τρεχαντήρια που είναι και τα αγαπημένα του. Όπως λέει, έχει χνάρια -σχέδια δηλαδή- για όλα και ξέρει να δουλέψει ό,τι του ζητήσει ο πελάτης.

Μιλώντας για το μυστικό της δουλειάς αποκαλύπτει πως αυτό είναι «να δουλεύουν συνεχώς το μυαλό και τα μάτια». Ο ίδιος έχοντας στο σώμα του διάφορα σημάδια από ατυχήματα που έπαθε εν ώρα εργασίας, εξηγεί πως πρόκειται για μια τέχνη δύσκολη και επικίνδυνη που απαιτεί προσοχή παρατηρητικότητα και ακρίβεια.

Μια τέχνη απαιτητική και επικίνδυνη

Ο Νίκος Γιαννάκης που έχει το καρνάγιο του λίγα μέτρα παραδίπλα συμφωνεί. «Χρειάζεσαι πολλά χρόνια για να κατακτήσεις την τέχνη αυτή» αναφέρει ο 48χρονος καραβομαραγκός που ξεκίνησε από την ηλικία των 15 ετών, μαθαίνοντας και αυτός δίπλα στον πατέρα του.

Σύμφωνα με όσα έχει ακούσει, η τέχνη στην Ιερισσό ξεκίνησε όταν περίπου το Ιερισσιώτες μάστορες ακολούθησαν Συριανούς καραβομαραγκούς στο Άγιον Όρος και είδαν πώς σκαρώνουν και συντηρούν τις βάρκες των μοναχών. Από τότε η ναυπηγική τέχνη άρχισε να ακμάζει στην περιοχή.

«Οι Ιερισσιώτες φτιάχνουμε δυνατά σκάφη, γιατί χρησιμοποιούμε πολύ ξύλο. Εγώ πηγαίνω μόνος μου στο βουνό και διαλέγω τα δέντρα που θέλω», λέει.

Η διαλογή γίνεται πάντα χειμώνα ώστε το πεύκο να έχει κρατήσει το ρετσίνι μέσα του και να είναι «ζωντανό». Έπειτα, ο Νίκος κόβει τους κορμούς και τους επεξεργάζεται. Πρώτα στήνεται η καρίνα, μετά ο σκελετός και τέλος έρχεται η ώρα για το πέτσωμα, για το γέμισμα δηλαδή του σκελετού με τα ξύλα.

«Κάθε σκάφος έχει περίπου 500 με 600 κομμάτια πάνω του τα οποία πρέπει να σχεδιαστούν ένα ένα και με διαφορετικές τεχνικές», εξηγεί, προσθέτοντας ότι μια αστοχία τη στιγμή της κατασκευής μπορεί να αφήσει κουσούρι για πάντα στο σκάφος. «Η ευθύνη είναι μεγάλη».

Κάθε ξύλο που προσθέτει το αλείφει με μίνιο ένα «φάρμακο» που προστατεύει το ξύλο και του προσδίδει ένα πορτοκαλί χρώμα που έχει γίνει σήμα κατατεθέν όλων των αντίστοιχων ναυπηγείων στην Ελλάδα. Τελευταίο στάδιο της δημιουργίας, που όπως ομολογεί ο ψηλόλιγνος άντρας είναι και το αγαπημένο του, είναι όταν το σκάφος φεύγει από τα χέρια του όταν το πετάει στη θάλασσα και το βλέπει να ισορροπεί σωστά. «Μια τέχνη πρώτα την μαθαίνεις και ύστερα την αγαπάς», λέει.

Αξιόπλοα και γρήγορα, σύμφωνα με μαραγκούς και καπετάνιους, τα ξύλινα σκάφη υπερτερούν από τα πλαστικά στην αντοχή, στον χρόνο, στην ασφάλεια αλλά και στην ομορφιά. Ο Νίκος εξηγεί πως αν το ξύλινο σκάφος συντηρείται σωστά μπορεί να ζήσει πάνω από 100 χρόνια. «Έχω επισκευάσει βάρκα που κατασκευάστηκε το 1830. Όταν τελείωσα έμοιαζε σαν καινούργια», αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Τα ξύλινα τα ζητούν οι μερακλήδες», υποστηρίζει, χαϊδεύοντας τις καμπύλες του καραβιού που κατασκευάζει. Το χέρι του έχει γίνει ένα με το ξύλο και πλέον γνωρίζει κάθε στιγμή τι χρειάζεται το κομμάτι από πεύκο που έχει μπροστά του προκειμένου να υπακούσει στο σχέδιο του κάθε καραβιού: άλλοτε θα το «βαφτίσει» στη θάλασσα για είναι πιο ευλύγιστο, άλλοτε θα το κάψει για να αντέξει περισσότερο.

«Τώρα πέσαμε σε δύσκολες εποχές»

Παρά τα πλεονεκτήματα που έχουν, οι παραγγελίες που φτάνουν στα καρνάγια για καινούργια ξύλινα σκάφη και επισκευές ολοένα μειώνονται. Σύμφωνα με τον κύριο Παναγιώτη η χρυσή περίοδος για το επάγγελμα ήταν από το 1980 έως το 1998. «Τώρα πέσαμε σε δύσκολες εποχές», μουρμουράει. Τα τελευταία χρόνια η δουλειά μειώθηκε και από τα πέντε με έξι καρνάγια που ήταν στην παραλία της Ιερισσού έχουν απομείνει μόνο τρία.

Ρόλο στον μαρασμό των ναυπηγείων δεν έπαιξε μόνο η οικονομική κρίση, αλλά και η επιλογή πολλών αλιέων να «κόψουν», να καταστρέψουν δηλαδή τα καΐκια τους, ώστε να λάβουν τις αποζημιώσεις που δίνει η Ε.Ε. με στόχο τη μείωση της υπεραλίευσης. «Πλέον δεν βγάζουν άδειες για αλιευτικά σκάφη. Έχουν να δώσουν άδειες από το 1922», σημειώνει ο Νίκος υπενθυμίζοντας πως βασικοί πελάτες των καρνάγιων είναι οι ψαράδες.

Νέα γενιά και νέες ελπίδες

Τα ευχάριστα νέα για την παραδοσιακή ναυπηγική τέχνη ωστόσο είναι πως αυξάνεται σταδιακά η ζήτηση για τουριστικά σκάφη. Ο 35χρονος Βασίλης, γιος του κ Παναγιώτη, που μαζί με τον αδερφό του Δημήτρη συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση, είναι αισιόδοξος ότι ο τουρισμός μπορεί να προσφέρει μέσω της ζήτησης για ξύλινα παραδοσιακά σκάφη μια εναλλακτική λύση στα καρνάγια καθώς έχει ήδη αρκετές τέτοιες παραγγελίες.

«Το να φτιάχνεις σκάφη είναι σαν να κάνεις παιδιά. Είναι δημιουργία. Ξεκινάς από το μηδέν και κάνεις ολόκληρο πλοίο», δηλώνει, εξηγώντας γιατί ακολούθησε τον δρόμο του πατέρα και του 92χρονου πλέον παππού του, επιλέγοντας παράλληλα να αφήσει το σχολείο.

Ο ίδιος έχει στόχο όχι μόνο να κρατήσει την οικογενειακή επιχείρηση αλλά και να την επεκτείνει εκσυγχρονίζοντας το κομμάτι που αφορά στη συντήρηση των ξύλινων καραβιών.

Ο Βασίλης ωστόσο είναι από τους ελάχιστους νέους που αποφασίζουν να μάθουν την τέχνη. «Είναι βαριά δουλειά τα νέα παιδιά δεν ενδιαφέρονται», παρατηρεί ο κύριος Παναγιώτης, που φοβάται ότι το επάγγελμα κινδυνεύει να χαθεί. Ο Νίκος μοιράζεται τον ίδιο φόβο. Μάλιστα έχει ξεκινήσει να γράφει ένα βιβλίο, στο οποίο αποτυπώνει όλη του τη γνώση και τη μαεστρία γύρω από την τέχνη της ξυλοναυπηγικής.

Τόσο για τον ίδιο όσο και για τον Παναγιώτη στα καρνάγια τους κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος, ένας κόσμος που έχει μυρωδιά πεύκου, χρώμα πορτοκαλί και θέα τη θάλασσα. Ένας κόσμος στον οποίο τρεις γενιές έπαιξαν, έμαθαν και ανδρώθηκαν και που δίχως αυτόν η Ελλάδα θα είναι φτωχότερη.

 

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΚΥΡ-ΚΑΠΑ, της Αλεξίας Καλαϊτζή, φωτογραφίες Αλέξανδρος Αβραμίδης-Reuters, 12/8/2018]